Yeni Keşfim : P, ISO Auto ve TTL üçlüsü

İnsan bazen öyle kısır bir döngüye giriyor ki neyi neden kullandığını yada kullanmadığını bilmez oluyor.

Elbette fotoğraf makinamın ayarlarından bahsediyorum.

Bazen eski dergileri, eski bilgileri, bildiğim konuları dönüp dönüp tekrar karıştırırım. Hoşuma gider. Çoğu zaman -örneğin- takip ettiğim derginin yayınlandığı tarihte, bir sebeple ilgilenmeyip geçtiğim ama şu anda ilgimi çeken bir konu çarpar gözüme.

Yine böyle bir yazıda P Modunun kolaylıklarından bahsediyordu. Arkasından bascek.com sitesinde şu yazıylakarşılaştım.
Aslında gerçektende milyonlarca lira verip aldığımız makinaların getirdiği avantajları kullanmaktan -ustalık taslamak adına- çekiniyorduk. Ne Saçma!

Nikon D300 ü tercih etmemdeki sebeplerden biride CMOS sensöre sahip olmasıydı. Bu da yüksek iso da daha az gren demekti. Öyleyse neden ISO yu artırmaktan bu kadar çekiniyordum.

En çok yaşadığım sıkıntı şuydu : Bir nesneyi çekerken arka fon daha parlaksa ben makinayı ayarlayana kadar sahne kaçıp gidiyordu. Yada model kişi sıkılıyor, ifadesi düşüyordu. Neden sonra “P + ISO Auto + TTL” üçlüsünü keşfettim ve bu ayarların ortam ışığını ne kadar dengeli hale getirdiğini görünce gözlerime inanamadım.

Sonuç olarak; yeniliklere hep açık olmak ve teknolojinin imkanlarını sonuna kadar kullanmak şart.